Inge Huisman-van der Welle is diaconaal consulent in onze classis geworden. Zij heeft die taak overgenomen van Christiaan Dekker, die helaas vanwege langdurige ziekte moest stoppen. Maar Inge gaat energiek door met de missie om diaconieën van handgrepen te voorzien om armoede te bestrijden. “Worden we steeds kleiner en naar binnen gericht? Of nemen we nog actief onze rol op ons?”
“Ik woon in Stadskanaal, ben getrouwd en heb twee kinderen. Ik ben diaken in de gemeente hier. Ik was verpleegkundige en ben met een omweg terecht gekomen in de stuurgroep Diaconaat in de Regio. Ik was al zoekende in de zorg en vroeg me af waar ik thuishoorde, welke kant ik op wilde. Vanuit de zorg ben ik in het diaconale werk terechtgekomen. In september start ik ook nog met de studie theologie. Daardoor kan ik alle kennis die ik al heb opgedaan diepgang en een stevige bedding geven.
“De doelstelling van dit hele project is om kerken en diaconieën te activeren om te voorzien in lokale noden en behoeften, met de nadruk op armoede. Wat hebben jullie nodig, zijn jullie je bewust van de armoedeproblematiek in de regio, wat doen jullie daar al mee, zijn er nog verbeterpunten, kunnen we inzetten op extra bewustwording met workshops of activiteiten?
“Ik zie het als mijn taak om het diaconaat onder de aandacht te blijven brengen, in alle lagen van het kerk-zijn.”
“Mijn werk als consulent is uitgebreider dan wat ik in de stuurgroep deed. Daar was het vooral meedenken en richting geven, nu zit ik in het uitvoerende deel en kan ik er ook inhoudelijk diepgang aan geven. Ik onderhoud bijvoorbeeld contact met kerken en werk nieuwe ideeën uit.
“Omdat het werk de afgelopen periode niet allemaal kon worden uitgevoerd/onderhouden worden, is het nu belangrijk om vertrouwen terug te krijgen bij de betrokken mensen, die bijvoorbeeld al een tijd terug een vraag hebben gesteld die is blijven liggen. Christiaan had een heel groot netwerk en was op heel veel vlakken actief. Nu ik hem opvolg blijft dat niet allemaal zoals het was. Ze zullen mij op sommige plekken meer gaan zien en op sommige plekken juist minder. Ik kijk wat de kerken nodig hebben en bouw van daaruit de cirkel steeds groter.
“Ik ben kerkelijk actief en betrokken, dat helpt in het contact met de classis en breed moderamen. Ik zie het als mijn taak om bij hen aan te kloppen en het initiatief te nemen tot overleg om het diaconaat onder de aandacht te blijven brengen, in alle lagen van het kerk-zijn.
“Welke rol heeft de kerk nog in de samenleving?”
“Het project is nu vooral gericht op Oost-Groningen, de armoedeproblematiek in Oost-Groningen is enorm. Maar er worden meer dingen ontwikkeld. We hebben bijvoorbeeld informatie rondom de vijf G’s: geld, gebouw, gemeenschap, God en de Geest, en hoe je daarmee van betekenis kunt zijn in je omgeving. Dat is al ontwikkeld en zou dus mooi zijn om dat verder uit te rollen.
“Dan speelt ook de vraag: welke rol heeft de kerk nog in de samenleving? Worden we steeds kleiner en naar binnen gericht en wachten we tot het licht uitgaat? Of nemen we nog actief onze rol op ons om een kerk te zijn naar buiten toe? Dat hoeven geen heel grote dingen te zijn, want het gaat allereerst om bewustwording.
“Soms kun je al iets betekenen met heel kleine dingen, zoals een maaltijd, of alleen al het besef naar buiten toe gericht te zijn. Dan ga je misschien als je met je buren staat te praten een keer dat gesprek aan: ‘Hoe gaat het met jou, red jij het nog? Alles wordt duur hè…’ Het is soms ongemakkelijk, maar probeer het gewoon maar eens en kijk wat ervan komt. Dan heb je eigenlijk al de eerste stap gezet, waarvoor mensen niet drie uur extra tijd hoeven te investeren. Dat kun je gewoon dagelijks doen.”