Op de foto: Mensen vluchten voor geweld in Soedanese hoofdstad Khartoum
Snel naar:
Meditatie
Vluchtelingen
Discussie over het ambt
Voorgangers en beleidsplan classis Groningen-Drenthe
Bijeenkomst preekvoorzieners
Zal dit een huis, een plaats zijn waar
de hemel open gaat,
waar Gij ons met uw englen troost,
waar Gij U vinden laat?
– Lied 280:4
Het gebeurt overal en altijd, dat mensen ervaren dat de hemel opengaat en we kunnen vertellen dat er ruimte ontstaat voor het leven ons gegeven. Mensen vertellen van een weg om te gaan, van troost die hun ten deel valt, dat ze te midden van veel pijn en verdriet, ellende en verdrukking zich vrij voelen en zichzelf kunnen zijn.
Vaak onverwacht en verrassend, door de manier waarop die ruimte plotseling gevoeld wordt en er moed en lef is om een weg ten goede te gaan of om even, voor het moment, op adem te komen en zicht te houden op wat komen kan.
Ik geloof dat zoiets gebeurde met de leerlingen die na Pasen, na de Opstanding, bij elkaar waren en niet zo goed wisten wat ze ermee aan moesten. Wanneer de hemel opengaat, worden wij mensen op onze weg die we gaan ‘uitgezonden’ en dat betekent naar mijn idee dat je de zegen meekrijgt: God zegent en geeft ons de ruimte om onszelf te kunnen zijn, zodat we dat ook naar anderen kunnen zijn.
Dat is een groot goed, dat vertrouwen om er te mogen zijn en het geloof dat de Geest van Godswege, die windvlaag uit de hemel, ook ons ten deel kan vallen. Veel mensen zijn op de vlucht, zoals de mensen op de foto hierboven in Soedan of vanuit Oekraïne of Syrië. Ze laten alles achter en weten niet waar naartoe en wat er van hun toekomst zal worden. Dat geldt ook voor mensen in onze eigen samenleving, die op de vlucht voor hun verleden of voor wat ze meemaken op weg gaan en niet weten waar ze het moeten zoeken. Overigens zijn er nogal wat die het zoeken in de verleidingen van middelen en oplossingen die alleen maar meer ellende geven.
Het vertrouwen in de kracht van de Geest van liefde en trouw spreekt niet vanzelf, maar mogen we ontvangen en delen. Dat geldt voor ons individueel, dat geldt ook voor onze kerkelijke gemeenten. We weten niet hoe onze wegen er uit zien, we weten ook niet heel zeker of we wel de goede richting kiezen, maar we mogen er op vertrouwen dat de G(g)eestkracht die we ontvangen ons helpt.
Tegelijk maakt Pinksteren onrustig. Misschien wel een heilige onrust, omdat het van ons vraagt om naar buiten te gaan en elkaar op te zoeken, ik zou bijna zeggen ‘grenzeloos’. Ik wens ons veel ontmoetingen en ruimte toe, veel geestkracht om te delen met het oog op leven dat te doen is.
Vluchtelingen
In augustus vorig jaar riep INLIA ons op om te helpen, omdat mensen in de regen en de kou onder erbarmelijke omstandigheden buiten het opvangcentrum in Ter Apel moesten overnachten. Dat kan zo maar weer gebeuren en opnieuw worden we opgeroepen om te helpen, zoals toen. Dat is moeilijk te verteren, want zitten we nu niet gewoon de problemen die de politiek veroorzaakt op te lossen, zodat het gewoon door kan gaan zoals het steeds ging? Deze crisisopvang is kennelijk van belang. Daarnaast zijn er andere projecten, ook via Kerk in Actie.
Discussie over het ambt
In onze synode is uitgebreid gesproken over de voorgangers in onze Protestantse Kerk. We hebben predikanten, kerkelijk werkers die in het HBO zijn opgeleid en in het register van kerkelijk werkers zijn opgenomen, en nu nog als een soort van noodmaatregel preekconsent en sacramentsbevoegdheid kunnen krijgen. Daarnaast hebben we een groep kerkelijk werkers die wordt ingezet als specialist op een deelgebied van het kerkelijk leven. Het probleem is dat kerkelijk werkers volop aan het werk zijn, maar geen goede positie in de kerk hebben. Dat moet beter en wellicht anders. Daarover heeft de synode een stevig gesprek gevoerd. Hierbij de link naar het rapport, dat ook op de website van de Protestantse Kerk te vinden is.
Voorgangers en beleidsplan classis
In onze regio speelt het tekort aan voorgangers het meest nadrukkelijk. Zowel predikanten als kerkelijk werkers gaan de komende jaren met emeritaat en het is moeilijk om mensen naar onze classis te verleiden. Als Breed Moderamen vermoeden we dat er veranderingen nodig zijn om dit tekort draaglijk te houden; we denken aan een team van voorgangers voor een regio of een aantal gemeenten bijvoorbeeld. Dat vraagt een grote solidariteit van mensen en gemeenten. In ons concept-beleidsplan leest u hier meer over en we houden ons aanbevolen voor reacties van uw kant.
Het ligt in de planning om in het najaar alle ringen te bezoeken en het beleidsplan met iedereen te delen. In dit verband is het wellicht goed om u te wijzen op initiatieven om gemeenteleden te scholen om voor te gaan bij een uitvaart. De afgelopen tijd was er een cursus in Winsum en er zijn plannen in het Westerkwartier.
Preekvoorzieners
Dinsdag 5 september zijn alle preekvoorzieners van harte uitgenodigd voor een bijeenkomst om met elkaar na te denken en uit te wisselen hoe we omgaan met het tekort aan mensen om voor te gaan.
Ik wens u allen gezegende Pinksteren en veel Geestkracht met het oog op wat komen kan.
Hartelijke groet, ds. Jan Hommes
j.hommes@protestantsekerk.nl
0651999711