“…en met barmhartigheid bewogen strekte Hij zijn hand uit, raakte hem aan en zei…” (Marcus 1:41)
Vanmiddag ga ik voor de eerste keer een griepprik halen. Ja, je moet uiteindelijk toch toegeven dat je een bepaalde leeftijd hebt bereikt. We hebben wel even geaarzeld, want volgende week hebben we een weekje vakantie en je wilt niet dat je door die prik ziek wordt. Dat schijnt namelijk te kunnen gebeuren – niet zo erg, maar wel ziek. We zullen het zien, merken, ervaren. In ieder geval hoop ik dat het mij bescherming biedt, immuun maakt misschien wel, voor ernstige griepverschijnselen.
Wat zo’n prik doet is precies het tegenovergestelde aan wat Jezus doet en waar wij als kerk voor gaan en staan, denk ik. Jezus roept de mensen, roept leerlingen, spreekt het volk toe en wil gehoord worden en mensen raken. Jezus ‘is met ontferming bewogen’, of ‘met barmhartigheid bewogen’, zo lezen we, hij wordt dus zelf ook geraakt door wat hij ziet en hoort. Dat gebeurt bij het zien van een zogeheten melaatse en van de menigte mensen die achter hem aan gaat. Hij ziet mensen in nood en Hij ziet dat ze afgemat zijn en voortgejaagd als schapen zonder herder of dat ze te eten moeten hebben om verder te kunnen.
Deze houding of manier van leven houdt Jezus zijn leerlingen voor en zo ook ons. Het is de roepstem van de mensen om je heen die je nodig hebben, het gelaat van de ander die je aankijkt en die je ziet. In mijn beleving betekent zo’n roepstem dat je kwetsbaar wordt, want je gaat open voor een stem die niet meteen het vertrouwde geluid laat horen. Immuniteit probeert dat wat binnenkomt te bestrijden en weg te krijgen, bij ontferming en geraakt worden stel je jezelf open voor wat binnenkomt en laat je dat ook gebeuren. Dat kan alleen maar in het vertrouwen dat het ergens toe leidt, vertrouwen dat je het niet helemaal alleen doet.
Erik Borgman verbindt in zijn boek Metamorfosen deze houding, naar mijn overtuiging, met de ruimte in onze traditie die het mogelijk maakt de werkelijkheid zoals die zich aan ons voordoet en waar we mee omgaan te interpreteren op een niet-vanzelfsprekende manier. Hij schrijft dat in relatie tot Pasen en Opstanding, het geloof dat we kunnen zeggen dat met de dood niet alles is gezegd. Kwetsbaar mens-zijn in onze samenleving vraagt om die houding van niet-vanzelfsprekend interpreteren. De opkomst van populistische partijen, het belang van economie en gezondheid vragen om antwoord, niet altijd een vanzelfsprekend antwoord. Lijden, pijn en verdriet vragen om een antwoord, niet vanzelfsprekend.
Daarom sluit ik een avond nog al eens af met Lied 926:
Als Gij niet zijt
de grond waarop ik sta
de bron waaruit ik put
de einder waarheen ik ga –
als Gij niet zijt
waar blijf ik dan
in tijd en eeuwigheid?
– Peer Verhoeven
Nieuws
Het is al weer enige tijd geleden dat u van mij als classispredikant een nieuwsbrief hebt ontvangen. Er gebeurt van alles in onze gemeenten en dat is mooi om te horen, zo na corona. Veel kleine gemeenten zijn weer opgestart en hebben het gevoel dat veel kerkgangers en betrokkenen weer meedoen; dat is onzekerder bij de grotere gemeenten hoor ik. Als classis hebben we al weer een classicale vergadering gehad, gewoon fysiek bij elkaar en hebben we in de verschillende ontmoetingen met kerkenraden elkaar weer kunnen spreken en aankijken tegelijk. Dat is ook nodig, want er is veel aan de hand. De kleiner wordende gemeenten vragen om hulp, wij hopen van harte dat we van dienst kunnen zijn om te zorgen dat zo veel mogelijk dorpen en wijken hun gemeente in hun midden kunnen houden. Daarvoor heeft de classicale vergadering ingestemd met een commissie waar huisgemeenten aan kunnen worden gekoppeld en de aanstelling van een regionaal adviseur voor de classis.
Per 1 juni is Jacobine Gelderloos dorpskerkenambassadeur in Groningen-Drenthe. U kunt haar vragen om mee te denken over hoe je als dorpskerk van betekenis kan zijn voor je omgeving. Ze komt graag (fysiek of digitaal) langs bij uw gemeente, ring, werkgemeenschap, classis, dorpsvergadering of een andere bijeenkomst om aan de slag te gaan met thema’s als geloofsgesprek, lichter kerk-zijn, relatie kerk en dorp en kerk en leefbaarheid. Via digitale netwerkbijeenkomsten is het mogelijk om in contact te komen met dorpskerken uit de regio en uit de rest van het land.
j.gelderloos@protestantsekerk.nl
06-86825403
www.dorpskerkenbeweging.nl
MET ANDERE OGEN heeft een aanbod voor de komende periode gemaakt, waar kerkenraden, professionals en gemeenten de komende tijd hun voordeel mee kunnen doen, als het gaat om de positieve benadering van de afgelopen periode (‘kijken wat wél kan’) ook in de toekomst te hanteren. Zij kijken al sinds jaar en dag ‘met andere ogen’, en ze weten hoe vruchtbaar het kan zijn om kerkelijke gemeenten hun eigen mogelijkheden waarderend te laten onderzoeken. Voor meer informatie over MET ANDERE OGEN kun je altijd op de website kijken (www.met-andere-ogen.nl) of je abonneren op de nieuwsbrief.
Woensdag 13 oktober is de nieuwe bijbelvertaling uitgekomen met talloze wijzigingen en aanpassingen van de ‘oude’ nieuwe vertaling. Van harte aanbevolen.
Dinsdag 16 november is er weer een classicale vergadering. De vorige stond in het teken van seksisme (met een inleiding van ds. Marianne Gaastra, die ook schrijft in Verbinding, ons classisblad) en hoe we kleinere gemeenten van dienst kunnen en moeten zijn. Op 16 november denken we na over de rol van de classicale vergadering en de betrokkenheid van alle gemeenten bij ons gezamenlijke werk. Dat is best spannend, omdat veel gemeenten niet meer direct vertegenwoordigd zijn in de classis. De laatste keer waren sommigen middels het beeldscherm bij de discussie aanwezig, maar de mogelijkheid tot betrokkenheid vonden we te beperkt.
Zaterdag 30 oktober zijn we bij elkaar met ongeveer 35 ambtsdragers die deel uitmaken van de verschillende colleges zoals visitatie, CCBB, opzicht, bezwaren en geschillen en het Breed Moderamen: kennismaken en bijscholen is het doel.
‘Van U is de toekomst’ heet de visienota van de landelijke kerk met als ondertitel: Ontvankelijk en waakzaam leven van genade. Ik hoop van harte dat u dat bespreekt met elkaar en de ruimte ontdekt die deze inzichten kunnen bieden. We hebben moed en lef nodig om nieuwe mogelijkheden te ontdekken en om sommige zaken los te kunnen laten. Niet vanzelfsprekend interpreteren en omgaan met wat zich aan ons voordoet. Het is allemaal niet ‘van’ ons, het wordt ons gegeven.
Ds. Jan Hommes, classispredikant classis Groningen-Drenthe
06-51999711
j.hommes@protestantsekerk.nl