De classis lijkt soms heel ver weg. We weten dat hij er is, maar wie zijn nou die mensen in de classisvergadering? Maak kennis met de afgevaardigden. Dit keer: ouderling-kerkrentmeester Hans van de Meent van de Hervormde gemeente Onstwedde.
Eind 2020 kwam de vraag binnen bij onze ring, Oost-Groningen, om een ouderling-kerkrentmeester af te vaardigen naar de classis. Na wat omwegen kwam deze vraag concreet bij mij terecht. Ik heb een gesprek gehad met de persoon die ik zou gaan vervangen, dat was een goede zet. Ik kreeg een goed beeld van wat er zoal bij de classis wordt besproken, wat me hielp om een beslissing te nemen. Het meedenken over de gemeentemuren heen, soms wat organisatorische zaken, een andere keer vooruitblikkend naar de nabije toekomst is wat er op classicaal niveau aan de orde is, en dat ligt me wel. Ik had het gevoel dat ik in de classis mijn steentje bij zou kunnen dragen, dus ik stemde toe.
De ene keer gaat het in de classis over de pijn van kleine gemeentes, en hoe daar toch nog verlichting voor zou kunnen komen, en het volgende moment juist over zaken die in de synode van de kerk worden behandeld. De diversiteit in gemeentes lijkt te groeien, en de landelijke kerk probeert daarom de regels flexibeler te maken, met ruimte voor de plaatselijke kleur. De classis lijkt een steeds belangrijkere plek te krijgen in het toepassen van die flexibele regels tot maatwerk voor de plaatselijke gemeentes in de classis. Als afgevaardigde naar de classicale vergadering kun je daar in meedenken. Je neemt er ook altijd weer wat van mee naar de eigen ring en gemeente toe.
De eerste classisvergaderingen waaraan ik deelnam waren online vergaderingen. Dat is zoals iedereen ondertussen weet een mooie tweede keus. Maar na de laatste classisvergadering die weer een fysieke vergadering was zie ik wel dat het mooi is om elkaar ook echt te ontmoeten. We begonnen de avond met een korte viering in de dorpskerk van Eelde, waar we als vertegenwoordigers uit de hele classis bij elkaar waren rond een geopende Bijbel. Hoe verschillend we soms ook zijn als gemeentes, dat was wel een moment dat ik me realiseerde dat we samen één kerk vormen. Ik vond het erg waardevol!
De classicale vergadering komt zo’n drie à vier keer per jaar bij elkaar. Ter voorbereiding ontvangen de vertegenwoordigers de vergaderdocumenten. Hoewel het soms wel wat leeswerk is, blijkt op de vergadering dat dit niet tot grote stroperige discussies leidt (tot nog toe :-)). Maar dat ligt misschien ook wel aan de nuchtere besluitvaardigheid van onze classis.
Hans van de Meent