Geloofsgesprek

Marian Knigge-van der Schors De laatste dag Ze grepen hem terwijl zijn vrienden sliepenEn het verraad kuste als een vriend zijn mond.Rumoer was in de stad, en mannen liepenMet toortsen in de donkre straten rond. Een menigte drong op het plein: ze riepen:‘Kruis hem! Kruis hem!’ – Hij, die gebonden stondVoor het paleis, zag in

Het is Aswoensdag terwijl ik dit schrijf. Het begin van de veertigdagentijd. Ik zie een foto voorbijkomen waarop de acteur Mark Wahlberg met een askruisje op z’n voorhoofd wordt geïnterviewd over zijn ‘40-day challenge’. Ik word er pissig van. Het zelfverbeteringsparadigma en de individualisering van vasten die eruit spreken, maken me zelfs een beetje boos.

Wie Groningen vanaf Hoogezand via de A7 binnenrijdt, wordt verwelkomd door een nar. Die zit daar hoog op een paal en zwaait met zijn bellenstok vrolijk naar alles wat voorbijrijdt. Hij zit daar tussen twee torens. Rechts een zwarte met daarop het woord ‘Groningen’, links een toren van speelkaarten, netjes geordend in harten, klavers, ruiten