Alweer kerkelijke noodopvang? Ja, want het is nodig

Vluchtelingenorganisatie INLIA vraagt kerken in het hele land om de komende weken en maanden opnieuw crisisopvang te realiseren. De overheid heeft ze om hulp gevraagd Sterker: ze streven naar nog meer overnachtingen dan we tot nu toe met elkaar gerealiseerd hebben. (Sinds augustus vorig jaar tot vandaag hebben we meer dan 33.000 overnachtingen geboden.) En dat terwijl we nu geen beelden zien van mensen die bij Aanmeldcentrum Ter Apel buiten moeten slapen. Is het wel echt noodzakelijk dat kerken nu opnieuw mensen gaan opvangen?

Het ministerie van Justitie en Veiligheid is met deze vraag gekomen omdat het voorziet dat het in de komende maanden opnieuw misloopt. Er verdwijnen duizenden opvangplaatsen doordat festivalterreinen weer beschikbaar moeten zijn voor festivals, doordat contracten in gemeenten aflopen (en gemeentebesturen een uiterste datum hebben toegezegd aan gemeenteraad en bevolking), doordat vakantieparken, cruiseschepen e.d. weer voor toeristen ingezet worden etc. We stevenen af op een tekort van mogelijk zelfs duizenden plaatsen.

Dit ondanks de inspanningen om extra azc’s te creëren, ondanks het feit dat meer gemeenten nu werk maken van het huisvesten van statushouders (waardoor er ruimte komt in de azc’s) en ondanks het feit dat zogeheten derdelanders uit Oekraïne voorlopig niet in de asielketen terecht komen. Dat alles zal onvoldoende soelaas bieden voor de komende periode. Er zijn nog steeds heel veel mensen op de vlucht en daarbij komt dat er nog veel vrouwen en kinderen hiernaartoe komen voor gezinshereniging.

Is er nu – vandaag – acute nood in Ter Apel? Nee.
Is er nood te voorzien voor de zeer nabije toekomst? Ja.
Is het nu nodig dat kerken opnieuw mensen gaan opvangen?

Het antwoord daarop hangt af van de vraag of we vinden dat we het er op aan moeten laten komen. Vinden we het gerechtvaardigd om te wachten totdat we in Ter Apel opnieuw door de humanitaire ondergrens heen zakken? Willen we wachten met in actie komen, totdat kinderen en jongeren die een lange reis vol verschrikkingen hebben meegemaakt, eerst een aantal dagen op stoelen moeten slapen zonder sanitaire voorzieningen? Totdat kwetsbare mensen opnieuw voor een dichte poort staan en buiten aan weer en wind overgelaten worden? INLIA wil dat niet. Dus wij zeggen: ‘Ja, het is nodig.’

Wij willen helpen voorkomen dat er opnieuw een humanitaire crisis ontstaat waarbij we door de ondergrens van de humaniteit zakken omdat we mensen buiten moeten laten slapen. INLIA is door kerken opgericht om op te komen voor asielzoekers in nood. Wij willen niet langs de zijlijn staan kijken hoe nood ontstaat, zelfs los van het feit dat het ministerie en COA ons concreet om hulp vragen.

Wij hopen dat jullie de vraag willen beantwoorden door ‘de mouwen op te stropen’ en samen met ons en andere kerken in actie te komen.

Namens het Crisisopvang-team,
hartelijke groet,
Helmer Roelofs

Scroll naar boven