Interview met Henk van Dijk en Raymond Poede
De kapitein van het schip Classis Groningen-Drenthe is al zeven jaar Henk van Dijk. Per 1 januari staat hij zijn plek af aan predikant Raymond Poede. Aan de nieuwe voorzitter de taak om leiding te geven aan de diverse groep mensen die de koers van de classis in goed overleg uitstippelt. Henk en Raymond bespreken samen hun overtuigingen en het voorzitterschap.
Raymond: “Bij de eerste vergadering van het breed moderamen dat ik bijwoonde, in Roden, hing er een prettige sfeer in de vergadering waarbij over alles gedebatteerd kon worden. Een van de mensen die daarvoor verantwoordelijk was en is, is Henk. Hij is iemand die vergaderingen niet strak leidt, maar wel strak houdt. Iemand die met kennis van zaken de classis op een goede manier geleid heeft.”
Henk: “Ik heb Raymond buitengewoon leren waarderen als iemand die positief-kritisch meedenkt en die ook niet schroomt het op een nette wijze met je oneens te zijn. Ik kan met Raymond uitermate plezierig 180 graden van mening verschillen en dan kijken waar we elkaar vinden. Ik waardeer dat zeer.”
De kerk van de toekomst
Henk: “Raymond is in staat om out-of-the-box te denken. We waren een paar jaar geleden aan het spreken over de problemen die zich in de classis voordoen en Raymond was de eerste die met – toen – revolutionaire ideeën kwam over hoe de kerk van de toekomst eruit zou kunnen gaan zien. Dat heeft binnen het breed moderamen getriggerd dat we een aantal zaken durfden los te laten. Van daaruit zijn we gaan werken aan ons huidige beleidsplan.”
Omzien naar elkaar
Henk: “Mijn enthousiasme voor het voorzitterschap heeft te maken met wat voor mijn gevoel binnen de kerk belangrijk is: omzien naar elkaar. Ik ben voor pluriformiteit. De hervormde kerk is altijd de kerk geweest die bijna onverenigbare manieren van kerkzijn in een en dezelfde organisatie heeft weten te handhaven en dat is binnen de PKN ook nog steeds zo. Ik geloof er niet in dat alle kerken één soort kerk moeten worden, maar vind het heel prettig dat binnen onze eigen PKN zowel de meest conservatieve Gereformeerde Bonder als de meest progressieve persoon aan de linkerkant van de kerk allebei nog bij die kerk thuishoren. Uiteindelijk gaat het over hetzelfde. Alleen de manier waarop wij dat beleven en hoe wij dat vieren is sterk verschillend.
Raymond: “Dat enthousiasme deel ik. Ik vind het een wonderlijk maar mooi gebeuren dat we in zo’n grote diversiteit toch een eenheid vormen. Het is soms moeilijk om elkaar te vinden, maar omdat je in één kerk zit, ben je verplicht om elkaar te blijven zoeken. Je moet toch samen in dat gebouw wonen en werken en leven en geloven.”
Kameraadschap
Raymond: “Binnen het breed moderamen zijn we er allemaal van overtuigd dat we echt de kant op moeten waar we nu heen gaan. De kameraadschap, de teamspirit die daar heerst neem ik mee in mijn voorzitterschap. Iedereen denkt mee op z’n eigen manier, vanuit z’n eigen kerkelijke achtergrond, en dat stimuleert enorm. Ik ervaar dat als heel waardevol, het is de reden dat ik wel voorzitter wil zijn binnen dit moderamen. Iedereen die meedenkt over de toekomst van de classis hoort er bij ons ook bij: de adviseurs vanuit de colleges en commissies denken en praten mee.”
Henk: “Dat is lang niet in elke classis zo! Over enkele punten moet een formeel besluit genomen worden en dat kan alleen door de leden van het breed moderamen gebeuren, maar we vragen de adviseurs wel om hun mening en we komen er uiteindelijk ook altijd samen uit. Er is altijd respect voor elkaars mening.”
Uit het gemeenteleven
Raymond: “Ik werk in twee kleine gemeenten en zie om me heen dat de bestuurskracht afneemt en de financiële administratie steeds meer een blok aan het been wordt. Ik zie mijn gemeenten ook zoeken naar samenwerking. Dat zijn dingen waar ik in de classis mee bezig ben, op een grotere schaal. Mijn idealen en hun werkelijkheid lopen niet altijd synchroon, dus de ervaringen uit het gemeenteleven neem ik mee naar de classis.”
Toekomstvisioen
Raymond: “De kerk staat voor grote uitdagingen. Dat roept overal spanningen op. Maar ik vind het ook heel erg leuk om in dat spanningsveld te proberen het toekomstvisioen vast te houden: dat er over tien jaar een toekomstbestendige kerk is. Ik voorzie een hoop ‘gedoe’, maar dat dient een doel op de lange termijn. Het is nodig dat we daar doorheen gaan.”
Goede raad
Henk: “Ik wil Raymond geduld meegeven.”
Raymond: “Dat is gemeen! [Lacht] Dank je wel, Henk.”
Henk: “Je hebt dat in deze functie ongelooflijk hard nodig. Zowel Raymond als ik willen morgen alles geregeld hebben. We hebben een ideaal en willen dat graag morgen voor elkaar hebben. Dat lukt niet. Het moeilijkste is om heel geduldig, stap voor stap, telkens een stukje verder te komen terwijl je in je hoofd al wel zes stappen verder bent. Raymond is ook niet zo’n geduldig mens, dus ik wens hem veel geduld!”
Toekomstvisioen
Raymond: “De kerk staat voor grote uitdagingen. Dat roept overal spanningen op. Maar ik vind het ook heel erg leuk om in dat spanningsveld te proberen het toekomstvisioen vast te houden: dat er over tien jaar een toekomstbestendige kerk is. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan, maar het is nodig om het doel op de lange termijn te bewerkstelligen.”