Oktoberbrief: Samen komen we verder

Foto van bomen waarop paddestoelen groeien

‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’ (Lucas 15:2)

Lucas beschrijft het werk van Jezus op een indringende manier, heel praktisch. ‘Gewoon’ met elkaar eten, samen delen wat je hebt ontvangen: het lijkt zo eenvoudig en eigenlijk zou het dat ook moeten zijn.

Onze samenleving wordt hierin danig op de proef gesteld. De verschillen zijn groot en lijken alsmaar groter te worden; de polarisatie neemt toe, op verschillende terreinen, bijvoorbeeld bij zowel de toegang tot zorg als de opvang van vluchtelingen; het vertrouwen in de politiek of eigenlijk in de overheid neemt af. We vinden het ingewikkeld om te delen wat we met elkaar ontvangen. Dat hoor ik ook steeds bij de verhoren van de parlementaire enquête over de gaswinning in de provincie Groningen.

Ik maak mij daar wel eens zorgen over, omdat je niet precies weet hoe en waar deze grote verschillen tot uitbarsting komen…

Voor mijn gevoel spreekt Lucas nadrukkelijk uit, in de gelijkenissen die volgen op de opmerkingen van de schriftgeleerden en farizeeën, dat je met elkaar in gesprek moet blijven en nieuwsgierig naar elkaar moet blijven. Het blijft noodzakelijk om elkaar op te blijven zoeken, omdat we elkaar nodig hebben. En dat wordt alleen maar sterker, waar het tegelijk lastiger lijkt te worden. Op veel plekken worden maaltijden gehouden waar iedereen van harte welkom is en daar wordt geen bewijs van goed gedrag gevraagd om toegang te krijgen, gelukkig maar.

Jezus is onbevangen, onbevooroordeeld, onderweg langs mensen om een ieder te zoeken die ervoor openstaat. Geen briefje van goed gedrag of een zondenvrij mens te zijn, wel een verlangen om het evangelie verder te brengen en gestalte te geven in de ontmoeting met mensen. Daarvoor hebben we de kerkelijke gemeenschap nodig en is het belangrijk samen op te trekken om te zorgen dat die gemeenschappen er blijven, hoe klein ze ook zijn. We zijn er samen verantwoordelijk voor, in mijn beleving.

Eten met zondaars? Waarom niet als gemeente van Christus? En mij lijkt dat we ertoe worden geroepen.

Nieuws

Een topprestatie. Dat is hoe ik aankijk tegen de inzet van veel gemeenten uit onze classis bij de acute noodopvang van vluchtelingen, die anders in Ter Apel in de buitenlucht hadden moeten overnachten. Op enig moment waren er meer dan 40 gemeenten die ruim 400 vluchtelingen konden huisvesten. De bedoeling was dat het een opvang zou zijn voor één of een paar nachten; dat bleek vaak langer te zijn, omdat de toegang tot Ter Apel, waar ze zich moeten inschrijven, totaal verstopt zat en zit. Ook op dit moment is deze vorm van opvang nog steeds nodig.

Thuisgevers

Het project ‘Thuisgevers’ is opgezet door de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk samen met de burgerlijke gemeente Kampen. Deze opvang is van geheel andere aard dan het eerste, omdat het gaat om mensen die al zijn ingeschreven en een status hebben: ze mogen hier in ons land blijven, maar er is nog geen woonruimte. Daarom zijn kerkelijke gemeenten opgeroepen om te kijken of ze tijdelijk kunnen voorzien in die woonruimte met een leegstaande pastorie of een andere ruimte. Ze moeten daar kunnen wonen, leven, slapen, koken, privacy hebben, douchegelegenheid, kortom die gewone dingen die in de basis van belang zijn om je leven te leven. Deze vorm van opvang ga je aan voor een bepaalde tijd, waarbij de burgerlijke gemeente afspreekt deze mensen daarna een definitieve woonplek te geven.

Onder protest

In beide gevallen, zowel bij de opvang van wat we noemen asielzoekers en statushouders, nemen we eigenlijk de verantwoordelijkheid van de overheid over. Daarom zeggen we ook steeds dat het gebeurt ‘onder protest’, omdat wij uiteindelijk deze problemen niet kunnen oplossen, de overheid moet dat doen; de politieke wil moet er zijn. We hopen natuurlijk wel dat er veel kerkelijke gemeenten zijn die mee willen doen aan de opvang van mensen die hier in ons land zijn.

Regiopredikant Heleen Maat

Op 20 september heeft de classicale vergadering ingestemd met de benoeming van Heleen Maat tot regiopredikant in onze classis Groningen-Drenthe. Ik ben daar erg blij mee, omdat we op deze manier gemeenten kunnen ondersteunen in hun zoektocht naar meer samenwerking, iets wat in onze ogen noodzakelijk is om plaatselijk gemeente te kunnen blijven. We zien op veel plaatsen mensen met veel liefde voor de kerk, voor de geloofsgemeenschap die je als kerk wilt zijn, met veel inzet aan het werk om die gemeenschap te blijven vormgeven. Veel vrijwilligers zijn bezig met het omzien naar elkaar, met helpen waar geen helper is, met het in orde houden van middelen en gebouwen die aan hen zijn toevertrouwd. We horen ook van veel mensen dat er zorgen zijn over de duurzaamheid van deze inzet. Kerkenraden die moeite hebben hun vacatures vervuld te krijgen, kwaliteit van bestuur dat niet beter wordt en vergrijzing van gemeenten. We hopen dat de regiopredikant kan helpen gemeenten te bepalen bij de kern, bij hun manier om ‘geloofsgemeenschap’ te zijn en van daaruit te zoeken naar mogelijkheden om samen met anderen door te kunnen gaan. Dat kan alleen wanneer de belasting afneemt, wanneer er ruimte komt om je met die kern van gemeente zijn bezig te houden. Hoe je dat doet, daarvoor is de regiopredikant bedoeld. Heleen kan natuurlijk niet overal tegelijk aanwezig zijn en begeleiden. Daarom zullen we een aantal regio’s aanwijzen waar begonnen wordt, plekken waar gemeenten ons al eerder om hulp hebben gevraagd.

Foto: Anjo de Haan

Energiearmoede

De energieprijzen rijzen de pan uit. We horen aan alle kanten dat veel mensen in onze samenleving een groot risico lopen, omdat ze het eenvoudigweg niet kunnen betalen. Onze overheid probeert maatregelen te treffen om te compenseren, maar het blijft de vraag of dat voldoende is. Ook kerken proberen te helpen. Sommige doen dat financieel, met hulp van mensen die de compensatie van de overheid niet nodig hebben; andere doen dat met meer hulp aan de voedselbank of daar omheen; weer andere doen dat door de organisatie van plekken waar mensen bij elkaar kunnen komen, warm kunnen zitten en eten en drinken erbij krijgen, om kosten te besparen. Mocht u vragen hierover hebben, neemt u dan contact op met onze diaconaal consulent Christaan Dekker (christiaandc@classisgroningendrenthe.nl ).

Classisblad Verbinding 2022

Uitsnede van de voorkant van het classisblad: Titel 'Verbinding' met een foto van een Oekraïens gezin dat nu in Schoonebeek woont. Ondertitel: Uitgave van de Classis Groningen-Drenthe, 3e jaargang, najaar 2022

Het nieuwe classisblad, dat eens per jaar verschijnt, is weer uit, de derde in de reeks. Het ziet er weer erg mooi uit en is informatief over onze classis en wat daar zoal gebeurt. Van harte aanbevolen. Het blad is ook digitaal te lezen op deze website, net als de twee eerdere nummers.

Vacatures in de classis

Als Breed Moderamen hebben we wel wat zorgen over de invulling van vacatures in de classis; dat geldt afgevaardigden naar de classicale vergadering als ook mensen die deel uitmaken van commissies. Gelukkig hebben we versterking gekregen om vergaderingen te notuleren en hebben we een nieuwe penningmeester mogen verwelkomen, maar het blijft belangrijk dat wij contact hebben met de volle breedte van onze kerk. Die breedte kun je op verschillende manieren uitleggen en dat is ook de bedoeling. Omdat onze classicale vergadering maximaal 30 mensen kan hebben zijn veel gemeenten niet direct vertegenwoordigd, want daarvan hebben we meer dan 190. En toch willen we dat iedereen zich vertegenwoordigd weet in en door de classis, ons Breed Moderamen en de commissies.

Coronamaatregelen

Stel dat het nodig wordt, hierbij een koppeling naar een corona-handreiking, om te voorkomen dat je als kerkelijke gemeente in de problemen komt.

Ten slotte een woord gericht tot de voorgangers in onze gemeenten, zowel predikanten als kerkelijk werkers. In de nota ‘Geroepen door Christus’, een titel die in de nota op allerlei manieren wordt uitgewerkt, vond ik de volgende passage:

Omwille van de roeping tot dit bijzondere ambt bestaat er tussen de geroepen dienaren van Christus een bijzondere verwantschap. Zij oefenen hun ambt principieel collegiaal uit. Ze weten dat ze onderling op elkaar aangewezen zijn om de taak van de verkondiging van het Woord betrouwbaar en herkenbaar gestalte te geven. Ze zijn dus deel van de collegiale gemeenschap van dienaren van het Woord, het ‘ministerium verbi divini ministri’ – in de Protestantse Kerk: de werkgemeenschap.

‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’

Classispredikant ds. Jan Hommes
0651999711
j.hommes@protestantsekerk.nl

Scroll naar boven