Stel dat je in gesprek gaat met iemand over diens schulden of geldzorgen. Wat heb je vervolgens te bieden? Je kunt de schulden toch moeilijk oplossen? Klopt, dat hoeft ook niet.
Toch kun je een gevoel hebben met lege handen te staan, toch? Dat je dan niets kunt doen, voor iemand. Dat kan zelfs een reden zijn om er liever maar niet over te beginnen, want wat kun jij nou betekenen?
Meer dan je denkt. Luister eerst maar eens iemand tevoorschijn. ‘Er zijn’, is het eerste en belangrijkste wat je kunt doen. Naast iemand staan, steunen. Vaak willen we direct iets betekenen voor mensen die hulp nodig hebben. Echter helpt het als je eerlijk aangeeft dat je ook even niet weet hoe nu verder.
Je kunt vragen of iemand al hulp heeft gezocht. En of hij/zij weet bij welke organisatie hij/zij hulp kan krijgen. Soms kom je allerlei bezwaren tegen om die hulp te zoeken (kijk hiervoor maar eens op de website www.eerstehulpbijschulden.nl onder ‘liever geen hulp’). Mensen kunnen dat eng vinden, bang zijn dat ze dan iets kwijt raken. Of simpelweg het overzicht niet hebben. Of een gevoel hebben te falen als ze om hulp vragen. Juist daarvoor is het zo belangrijk dat iemand ze eerst serieus neemt, met hun hele verhaal, voordat je aan oplossen denkt.
Want, als jij het wilt oplossen, zeg je eigenlijk: jij kunt dat niet zelf. Natuurlijk kan het zinvol zijn (al) te weten wat voor hulp er allemaal voor handen is. Toch kun je ook dat samen met iemand gaandeweg ontdekken. Daarin samen met iemand optrekken, is wel zo gelijkwaardig. Het is voor jou wellicht net zo een onbekende situatie als voor de ander. Een gezamenlijk gevoelde verlegenheid. Erken gerust die verlegenheid of dat gevoel. Dus, met ‘lege handen staan’ is zo gek nog niet. Daar word je meer mens van, die wellicht die handen kan gebruiken als troost of bemoediging op iemands schouder.
Om de week schrijf ik een pareltje uit mijn werk: Een tip, ervaring, persoonlijk verhaal, gedicht of iets anders. Ter inspiratie voor jou als diaken/christen om je in te zetten voor mensen die in armoede leven.
Christiaan Dekker, diaconaal consulent