Interview met Anna Hetebrij
Officieel is Anna Hetebrij sinds 1 november 2024 kerkelijk medewerker bij De Fontein. Maar dat klinkt haar te kerkelijk, zij voelt zich meer thuis bij het begrip buurtwerker vanuit een kerkgemeenschap, omdat zij er juist voor de buurt wil zijn. Anna heeft 35 jaar in het basisonderwijs gewerkt, eerst als leerkracht, daarna als intern begeleider en de laatste veertien jaar voornamelijk als directeur. Als redactie zijn we natuurlijk benieuwd naar haar verdere achtergrond en motivatie. En hoe werkt dat nu samen met de kerk en de buurt?
Alice Henkel
Het begrip buurt- of diaconaal werker spreekt Anna meer aan dan kerkelijk medewerker, omdat zij bewust in de buurt voor de buurt wil werken. Relatief aan het begin heeft zij al contact opgenomen met de brugfunctionarissen van de scholen in de wijk. “Juist omdat zij de ouders en de kinderen kennen. En zij weten ook waar aandacht en zorg nodig is.”
Het fijne aan het werk vanuit De Fontein is dat er al mooie initiatieven tot bloei zijn gekomen voor de buurt. Zoals ook de tuin bij de kerk. “De tuin is van de buurt. De tuin is ook een mooie metafoor voor het samenwerken met elkaar hier in de buurt. Initiatieven die tot bloei komen, maar soms ook de spade wat dieper steken, zoals ook in de opdracht staat. En op deze manier ook nog meer present zijn in de buurt.”
Motivatie
“Het mooie van werken binnen een geloofsgemeenschap is dat er zo veel mooie ontmoetingen kunnen plaatsvinden, die ook voor mijzelf verrijkend zijn. Het gaat dus twee kanten op. Dienstbaar zijn voor een ander, maar ook verrijkt worden door een ander.”
Zelf woont Anna al zeventien jaar in Drielanden, Lewenborg. Zij vindt het een prachtige wijk met de nodige diversiteit. Kerkelijk voelde zij zich heel lang betrokken bij de Peper. Zij voelt zich echt thuis bij een oecumenische gemeenschap. “Daar liggen mijn wortels. Ik groeide op in Oosterwolde bij Appelscha, waar de oecumene al in mijn kinderjaren van grote betekenis was. Het was voor mij wel even wennen toen ik mijn eerste baan in Rijnsburg kreeg, waar ik vijftien jaar woonde.” Toen zij zich daar in het kerkelijk leven niet altijd kon vinden, heeft zij drie jaar de opleiding Theologie voor Gemeenteleden in Haarlem gevolgd. Dat ervoer zij als enorm verrijkend.
Anna volgde een paar jaar geleden de leergang Emoena*, een leergang die ondersteund wordt door de VU in Amsterdam. “Op deze manier kwam ik een jaar lang op allerlei plekken en in aanraking met mensen met heel diverse religieuze en levensbeschouwelijke achtergronden. Ook pioniersplekken. Doel is om de dialoog op gang te brengen en bruggenbouwer te zijn. Het gaat om echt luisteren naar elkaar. Voor mij betekent het ook dat er zo meer mildheid in de samenleving zou kunnen ontstaan. Buurtkerk de Fontein is officieel ook een pioniersplek. Dus eigenlijk ben ik een pionier!”
Een van de pioniersplekken die ze in die tijd leerde kennen was het Verhalenhuis in Haarlem, dat haar sterk geïnspireerd heeft. “Mooi vond ik aan het Verhalenhuis, dat mensen er op verhaal konden komen. Door het vertellen van je verhaal kom je weer op adem. En door het luisteren naar het verhaal van een ander kun je ook weer op adem komen.”
Naast haar werk is Anna ook vrijwilliger in de Open Hof. “Het gewoon er zijn voor de ander, het luisteren en soms ook stil zijn en een kaars aansteken, doet al wat met elkaar. De Open Hofvieringen, daarvan ben ik elke keer weer onder de indruk. Het is een plaats waar mensen er mogen zijn, gezien worden en ook even op adem mogen komen.
“We hebben hier in de kerk regelmatig koffiemomenten met een gemengde groep. Mensen uit de buurt en mensen vanuit de wijkgemeente. Een van de bezoekers zei dat het prettig is er te komen, omdat het zo’n diverse groep is en zijn problemen even niet centraal staan. Een plek waar hij gewoon mens onder mensen kan zijn. Dat vind ik heel mooi hier.”
Hoe ben je hier gekomen?
“Ik was directeur van een basisschool, maar ik had altijd de behoefte om op een plek te werken waar levensbeschouwing centraal stond. Waar mijn eigen christelijke identiteit ook een belangrijke plek heeft om van betekenis te zijn. Toen kwam deze vacature, waar men zocht naar een pionier. De vacature sprak heel duidelijk van gastvrijheid. Dat sprak mij aan. Gastvrij betekent voor mij niet alleen dat mensen welkom zijn, maar het betekent ook dat je zelf gastvrij ontvangen wilt worden. Ik dacht, deze stap wil ik gaan zetten.”
Deze aanstelling is voor drie jaar. Hoe zich dat ontwikkelt is van tevoren nooit helemaal te overzien. Het planmatige van het onderwijs moet je hier niet verwachten. In de afgelopen maanden en weken is al veel duidelijker geworden hoe te werken.
“Mijn opdracht ligt echt in de buurt. Ik zit ook vaak in de Duindoorn, het wijkrestaurant en spreek daar af met mensen. Ik ga nu ook eens in de twee weken met de koffiekar op stap. Die leen ik dan van het WIJ-team. Nu tijdens de wintermaanden ga ik vooral richting winkelcentrum, omdat mensen daar onderweg zijn. Maar wanneer het wat warmer wordt, wil ik veel meer op verschillende plekken de wijk in. En daarbij gaat het vooral om de ontmoeting. Wanneer ik met de koffiekar op stap ga nodig ik steeds iemand anders mee uit om samen op pad te gaan. Vanaf het voorjaar zou het heel mooi zijn om hier in de tuin te gaan zitten. Bij de Emoena-leergang sprong voor mij een gedicht van Rumi eruit. En dat past bij deze tuin.”
Voorbij het idee
over wat goed is,
wat fout is,
is een prachtige tuin.
En daar zal ik je ontmoeten.
– Rumi
*Vrije Universiteit: “Emoena betekent in diverse talen vertrouwen, oprechtheid en betrouwbaarheid. Vanuit deze grondwaarden wil Emoena werken aan constructieve relaties tussen verschillende levensbeschouwelijke tradities en gemeenschappen, en bijdragen aan sociale cohesie.”
Dit artikel verscheen eerder in Kerk in Stad 6 – 21 maart 2025 – kerkinstad.nl.