Wat raakt jou? Wat houdt jou op de been?
‘Wat raakt jou?’ ‘Wat houdt jou op de been?’ Vanuit deze vragen zijn we dit jaar gestart met de buurtvieringen in De Fontein: open momenten van ontmoeting waarin geloof en leven samenkomen. Geen traditionele kerkdiensten met vaste liturgie, maar bijeenkomsten waarin dialoog en persoonlijke inbreng centraal staan. De buurtvieringen bieden ruimte voor iedereen die geraakt wordt door een tekst, een gedachte of een gesprek, en nodigen uit tot het delen van ervaringen in een open en laagdrempelige setting.
Buurtpastor Ruth Pruis
Geloof als ontmoeting
In de christelijke traditie staat ontmoeting centraal. In de Bijbel zien we hoe Jezus telkens de dialoog aangaat: met de Samaritaanse vrouw bij de put (Johannes 4), met Zacheüs in de boom (Lukas 19), met Nicodemus die ’s nachts vragen stelt (Johannes 3). Jezus reikt geen standaardantwoorden aan, maar nodigt mensen uit hun eigen vragen onder ogen te zien.
De buurtvieringen sluiten bij die manier van geloof beleven aan. Hier geen strakke preek, maar een open ruimte waarin geloof gestalte krijgt in ontmoeting. Tegelijkertijd hebben de vieringen een herkenbare basisstructuur, zoals een terugkerend openings- en slotlied. Dit biedt houvast en herkenning, terwijl er ruimte blijft voor persoonlijke inbreng.
De Bijbel wordt niet gelezen als een verzameling afgeronde waarheden, maar als een tekst die tot spreken komt in het hier en nu. Wat betekenen bijbelse verhalen in ons leven? Hoe resoneert een eeuwenoud vers met de thema’s van vandaag?
Het gedeelde woord
De kracht van deze vieringen ligt in het delen. Soms komt dat voort uit een bijbeltekst, soms uit een gedicht, een lied of een persoonlijke ervaring. Iedere viering groeit vanuit wat mensen zelf inbrengen.
Tijdens een viering stond een gedicht van Rutger Kopland centraal: ‘Belvedère’. Een vrijwilliger uit de buurttuin, Els Struiving, had deze tekst meegenomen omdat hij haar diep raakte. Samen lazen we de woorden en legden die naast meerdere verzen uit Prediker 3, waarin wordt beschreven dat er voor alles een tijd is: een tijd om te planten en een tijd om te rooien, een tijd om te huilen en een tijd om te lachen. Dit leidde tot een gesprek over tijd en vergankelijkheid. Wat betekent het om niet alles vast te willen houden, maar vertrouwen te hebben in de tijd die ons draagt? Eén deelnemer schreef: “Misschien moet ik niet proberen de tijd vast te houden, maar leren me mee te laten voeren.”
Dit laat zien hoe geloofservaring ontstaat in de wisselwerking tussen tekst en leven. De Kerkvaders spraken over twee ‘boeken’ waardoor God zich openbaart: de Schrift en de Schepping. Dat betekent dat ook poëzie, kunst, natuur en menselijke verhalen spirituele betekenis kunnen hebben.
Theologie van ontmoeting
Deze manier van vieren sluit aan bij theologische stromingen zoals narratieve theologie, contextuele theologie en de theologie van ontmoeting:
1) Narratieve theologie benadrukt dat geloof niet bestaat uit abstracte doctrines, maar uit verhalen. Niet alleen de Bijbel vertelt een verhaal, ook ons eigen leven is een verhaal waarin we de aanwezigheid van God kunnen ontdekken.
2) Contextuele theologie stelt dat geloof wordt gevormd door de tijd en plaats waarin we leven. Een geloofsgemeenschap in een stadswijk anno nu heeft andere vragen en accenten dan een kloostergemeenschap in de Middeleeuwen – en dat is niet erg, maar een teken dat God zich steeds weer op nieuwe manieren laat kennen.
3) De theologie van ontmoeting richt zich op het idee dat God te vinden is in relaties. Zoals Jezus zich telkens weer in gesprekken begaf, zo mogen wij ook onze zoektocht naar geloof en betekenis delen met anderen.
De kerk hoeft niet de plek te zijn waar pasklare antwoorden worden gegeven, maar kan een gemeenschap zijn waarin we samen leren leven met de vragen.
Kerk-zijn in deze tijd
In een tijd waarin traditionele kerken kleiner worden en de samenleving steeds diverser, is het van belang om nieuwe vormen van kerk-zijn te ontdekken. De buurtvieringen zijn zo’n nieuwe vorm: geen strakke organisatie, geen vooraf bepaalde antwoorden, maar een open ruimte waarin geloof en ervaring elkaar ontmoeten. Tegelijkertijd biedt de herkenbare structuur van de vieringen een gevoel van continuïteit en gemeenschap.
Dit doet denken aan de vroege kerk, waarin mensen in kleine groepen bij elkaar kwamen om verhalen te delen, brood te breken en samen te zoeken naar de betekenis van het evangelie. In Handelingen 2 lezen we dat de eerste christenen “bij elkaar kwamen in hun huizen, het brood deelden en zich toelegden op het gebed”.
Deze manier van kerk-zijn kan een bron van inspiratie zijn. Misschien gaat geloven niet zozeer over zeker weten, maar over samen zoeken. Misschien is gemeenschap niet iets wat vooraf gegeven is, maar iets wat ontstaat in ontmoeting.
Een uitnodiging
De buurtvieringen zijn een open ruimte voor iedereen die geraakt wordt door een tekst, een gedachte of een ontmoeting. Misschien is het delen van wat ons beweegt wel de eerste stap naar een nieuw perspectief.
Je bent van harte welkom!
Dit artikel verscheen eerder in Kerk in Stad 7 – 4 april 2025 – kerkinstad.nl.