Een heilig buideltje luisteren

Chris Schoonenberg, diaconaal opbouwwerker Groningen-Stad

Kara Walker, scène uit ‘Speelset brandend Afrikaans dorp met landhuis en lynchpartij’. Foto: The Columbus (Georgia) Museum, 15 juni 2024

Ik heb nu even geen woorden. Geen prikkelende mening. Geen bij-de-tijdse gedachten. Geen hoopvolle beelden.

Maar als je toch iets wilt plaatsen, hier wat media die me de laatste tijd geraakt hebben. Woorden van anderen die me helpen. Misschien kunnen de lezers er wat mee. Wel bijna allemaal in het Engels.

  • “And that makes me feel like being silent for him, you know? A secret pouch of listening.” Het gevoel geen woorden te hebben of te willen hebben, vind ik heel mooi uitgedrukt in het gedicht ‘I feel sorry for Jesus’ van de Palestijns-Amerikaanse dichter Naomi Shihab Nye. Hier te lezen en hier te beluisteren met een prachtige analyse van de Ierse dichter Pádraig Ó Tuama.
  • De documentaire Witches van de Britse filmmaakster Elizabeth Sankey, over postpartumdepressie en de problematische geschiedenis van het beeld van vrouwen als heksen. Nu te zien op streamingplatform MUBI.
  • Het werk van Kara Walker, een Amerikaanse kunstenares die tekeningen, animaties en installaties maakt over trauma en (doorwerking van) het slavernijverleden. Tegelijk gewelddadig en teder. “If a girl like me can think this stuff, then what?”
  • Dit interview met de Vietnamees-Amerikaanse schrijver Ocean Vuong. Over hoe makkelijk we in staat zijn tot geweld en over kleine goedheid. Zo gevoelig en eloquent gesproken.
  • Het boek Hierarchies of Solidarity van de Eelam Tamil-Duitse schrijver சிந்துஜன் வரதராஜா (Sinthujan Varatharajah) en de Afghaans-Duitse schrijfster مشترى هلال (Moshtari Hilal). Over hoe onze solidariteit vaak selectief is en wat we daaraan kunnen doen. Te koop bij Walter’s Bookshop in de Oude Kijk in ’t Jatstraat.
  • Sophie Straats optreden op het bevrijdingsfestival in Zwolle. Niet bang om zich uit te spreken en als Joods persoon solidair met Palestijnen. Iemand zei laatst dat Gaza het Vietnam van nu is. Dan is Sophie Straat de Bob Dylan van nu. Haar liedjes zijn geweldig!

Voelde jij je ook zo gek op dodenherdenking en Bevrijdingsdag? Er draaide wat in m’n maag toen ik premier Schoof en minister Breukelmans hoorde praten. Hoe krijg je het uit je mond, terwijl je een genocide financiert en vrijheden inperkt? Ik moest denken aan de woorden van James Baldwin: ik geloof niet wat je zegt, want ik zie wat je doet.

Misschien maar een Gronings groepje gelovigen maken om zondag 18 mei mee naar het Vredespaleis te gaan om samen wél een rode lijn te trekken.

Een versie van dit artikel verscheen eerder in Kerk in Stad 10 – 16 mei 2025 – kerkinstad.nl.

Scroll naar boven