Diaconaat is niet weg te denken uit kerken. Als je het hebt met mensen over wat ‘de kerk’ zoal doet in stad of dorp, hoor je dingen als armen helpen, in nood voorzien, daklozen bijstaan, voedselbanken ondersteunen, doneren aan goede doelen. ‘Diaconaat’ is een minder bekend begrip bij mensen die wat verder van kerk en christelijk geloof af staan. Doordat de overheid gaandeweg steeds meer zorgzaken heeft overgenomen, lijkt de rol van kerken hierin soms uitgespeeld.

Naast het goede werk dat uit naam van de overheid gedaan wordt, blijkt dat er ook veel verkeerd gaat. De overheid verliest regelmatig het contact met de burger totaal en is zelfs een tegenover in plaats van een naaste. En juist dat naaste zijn en vanuit die relatie oprechte hulp bieden, daar heeft de kerk een hoofdtaak en (diaconale) roeping.

Hoe zijn wij, als leden van een kerk, een naaste voor de ander? Hoe is de kerk (en zijn dus haar leden!) naaste voor haar omgeving? Kent zij haar buren, kent zij hun zorgen en noden? Is zij betrokken op de leefwereld(en) van mensen om haar heen? Vraagt ze daar ook naar? En hoe reageert ze daar dan adequaat op?

Al deze vragen onderzoeken we, samen met diaconaal consulent Inge Huisman, bij Diaconaat in de regio. Voor informatie, steun en inspiratie. Hebt u vragen of wilt u meer weten over een bepaald onderwerp? Dan kunt u een bericht voor ons achterlaten.